Η έννοια του «Ζωτικού Χώρου» (Lebensraum), αποτέλεσε το βασικό δόγμα της γερμανικής εξωτερικής πολιτικής ως το 1940, οπόταν ο Χίτλερ θέλησε να το εφαρμόσει στην πράξη, οδηγώντας την ανθρωπότητα στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Ένα δόγμα- πραγματικό «Άνθος του Κακού», του οποίου τα ολέθρια αποτελέσματα βίωσε η οικουμένη στο πετσί της. Τότε, άπαντες οι ηγέτες των πολιτισμένων κρατών, συμφώνησαν ότι ο όρος «ζωτικός χώρος» δεν έπρεπε να ξανακουστεί επί της γης. Μήπως, εδώ και καιρό ο όρος ξανακούγεται, με ποικίλα παραλλαγμένα ονόματα, κι όμως σε Βρυξέλλες, Ουάσιγκτον και Μόσχα, δεν το έχουν συνειδητοποιήσει;
«Γαλάζια Πατρίδα» σε Αιγαίο και Ανατολική Μεσόγειο, «Κλάδος Ελαίας» στη Συρία, «Νύχια της Τίγρης» στο Ιράκ, άπαντα φυσικές συνέχειες του παλαιότερου «Αττίλα» στην Μεγαλόνησο (έστω και με το χάσμα κάποιων δεκαετιών), συνιστούν τα μέσα αναδιάταξης των «συνόρων της καρδιάς» του Τούρκου Προέδρου. Τα φαρμακερά αυτά άνθη...
